Pierwszy raz karpatki próbowałam na początku lat 90. Mama upiekła ciasto i zrobiła krem. I wszystko by było dobrze gdyby nie fakt, że krem można było wylewać na ciasto 😉 Był rzadki, ale naprawdę rzadki, jak np. rzadka śmietana. Ciasto się polewało, a „krem” spływał po palcach 😉
Potem długo gościło w naszym domu ciasto z papierka, a więc karpatka z kremem z torebki, popularnej firmy. Było to całkiem smaczne i owszem 😉 Chyba każdy, kto wychowywał się w latach 80 i wczesnych 90, pamięta karpatkę, bo wtedy nie było tak szerokiego wyboru ciast. W naszym domu była to zebra, sernik, karpatka, murzynek i pewnie kilka innych o których teraz nie pamiętam, ale spokojnie, nie było ich więcej niż 10 😉
Przepis pochodzi ze zrywanego kalendarza, które to chyba też gościły w każdym domu. Moja mama często coś robiła z dostępnych tam przepisów.
Przepis na karpatkę pochodzi dokładnie z 12.01.1991 roku 😉
Karpatkę robimy z ciasta parzonego. Jest ono bardzo lepkie i wykładamy i wyrównujemy je na blaszce łyżką. Jeśli chcecie mieć dużo górek, od których to ciasto wzięło nazwę, to warto powyciągać łyżką na sam koniec, takie nierówności.
To co, zaczynamy?
Karpatka
Składniki
Ciasto
- 1 szkl. mąki
- 1/2 kostki margaryny dałam masło 125 g
- 1 szkl. wody
- 5 jajek
Krem
- 1/3 kostki masła (kostkę liczymy jako 250 g)
- 0,5 szkl. cukru pudru
- 0,5 op. budyniu dałam cały
Wykonanie
Ciasto
- Wodę zagotowujemy z margaryną, po zagotowaniu dodajemy po trochu mąkę, intensywnie mieszając, aby nie było grudek.
- Odstawiamy do ostygnięcia
- Do zimnego ciasta dodajemy po jajku i miksujemy na gładką masę.
- Masę dzielimy na dwie części i pieczemy w postaci rozsmarowanych na blasze wyłożonej papierem do pieczenia, placków
- Pieczemy w 180 stopniach, aż placki się lekko zazłocą.
Krem
- Gotujemy budyń zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Odstawimy do ostygnięcia.
- Masło ucieramy z cukrem pudrem, dodajemy po łyżce budyniu i miksujemy na gładką masę.
- Masą przekłądamy placki ciasta.
