Dzisiaj przepis na zupę z porów. I tu się muszę przyznać, że nie przepadam specjalnie za niektórymi warzywami. Może nie tyle co nie przepadam, co ich po prostu nie czuję. Do takich warzyw zaliczam pora. Robię z nim surówki i sałatki na kilka sposobów i w zasadzie tyle. Nie dodaję pora nawet do sałatki jarzynowej, takiej klasycznej, bo jakoś psuje mi jej smak. Do tego nie trawię zapachu takiego odleżałego, pokrojonego pora, podobnie jak cebuli. Za to cebulę w postaci duszonej czy zupy – uwielbiam.
Byłam ciekawa smaku zupy porowej. Pewnie z zupą porową jest jak z cebulową. Albo ją pokochacie, albo będziecie omijać szerokim łukiem.
Zupę po raz pierwszy zaserwował nam tata, podczas niedzielnego obiadu. Już od wejścia do mieszkania, w powietrzu unosił się zapach cebuli i porów krojonych…Jak się domyślacie, odrzucało mnie. Ale przecież nie wypada, choćby nie spróbować zupy z porów, skoro gospodarz tak się stara.
Spróbowałam. Zupa jest naprawdę dobra, o wyrazistym smaku. Zdecydowanie, gałka muszkatołowa robi tą zupę, nadając jej charakteru a nie mdłego smaku. Jeśli lubicie takie cebulowe smaki, to zróbcie zupę koniecznie.
Zupę serwujemy z bułką lub grzankami.
Składniki
- 2 duże pory (bez ciemnozielonych liści)
- 2 duże cebule
- 4 duże ziemniaki
- 3 marchewki
- 1 pietruszka
- kawałek selera
- lub 1,5 l bulionu warzywnego lub mięsnego
- 2 łyżki masła
- 1/2 szklanki śmietany
- sól, pieprz, gałka muszkatołowa, 2 listki laurowe, 2 ziela angielskie
- grzanki lub bułka oraz natka do podania
Instrukcje
- Marchewkę, seler i pietruszkę ścieramy na tarce.
- Wrzucamy do 2 l wody wraz z zielem i listkami laurowymi i gotujemy wywar.
- Pory myjemy i wraz z cebulą kroimy w półplasterki.
- Rozpuszczamy masło, wrzucamy cebulę.
- Jak cebula się zeszkli, dodajemy pora. Dusimy razem ok. 5 minut.
- Warzywa zalewamy bulionem i dodajemy pokrojone w kostkę ziemniaki.
- Gotujemy całość razem, do momentu, kiedy ziemniaki będą miękkie.
- Doprawiamy do smaku i zabielamy śmietaną.
- Jeśli lubisz zupy gładkie, możesz zupę zblendować.
