Tarta z cukinią i nadzieniem serowym

Dzisiaj zapraszam na przepyszną tartę z cukinią. Ale, żeby nie było nudno, to wnętrze nadziane jest serem z dodatkiem cebulki i czosnku oraz ziół. Tarta świetnie sprawdzi się zarówno na obiad, kolację czy piknik.

U nas powstała jako takie niezobowiązujące danie. Czekałam na gości, którzy mieli przyjechać późnym popołudniem. Nie wiedziałam, czy po drodze do nas zatrzymają się gdzieś na obiad, czy też jadą bezpośrednio i będą głodni. Nie wiedziałam, czy robić obiad, czy kolację. Potrzebowałam zatem czegoś dość uniwersalnego, ale łatwo zaspokajającego głód.

Jako spód użyłam ciasta kruchego, z przepisu na szarlotkę z cukinią, bez dodatku cukru. W ogóle to ciasto jest tak pyszne, że zawsze robię podwójną porcję i je zamrażam a potem w zależności od potrzeb wyciągam. I robię wersję wytrawną, bez dodatku cukru, jako podstawę właśnie głównie wytrawnych tart i wersję słodką, typowo z przeznaczeniem do ciasta.

Jako nadzienia użyłam serka z Wielunia. Bo jest po prostu najlepszy. Jeśli używacie jakiegoś innego wiaderkowego, koniecznie go odsączcie. Pomidory podczas pieczenia puszczą nam sok i jeśli puści go również ser, to niestety ciasto nasiąknie i będzie gąbczaste, miękkie a nie kruche. Aby tarta była wyrazista w smaku, musimy dobrze doprawić warstwę serową. U mnie załatwiają to przyprawy, podsmażona na maśle cebulka oraz przeciśnięty prze praskę czosnek.

Tak jak w tradycyjnej tarcie, najpierw podpiekamy sam spód, który wcześniej nakłuwamy widelcem i obciążamy np grochem, fasolą czy tez specjalnymi kuleczkami. Dopiero na podpieczony spód wykładamy masę serową i na górę cukinię z pomidorem. Jeśli macie pod ręką bakłażana, również sprawdzi się idealnie w naszym warzywnym zestawieniu.

Co ważne, warto pokroić cukinię na szatkownicy lub naprawdę wprawnie pokroić nożem. plasterki powinny być cienkie, tylko wtedy uzyskamy odpowiedni efekt i smakowy (łatwiej przejdą smaki warzyw) i wizualne.  Jeśli lubicie, lub danie nie musi być wegetariańskie, możecie plastry warzyw poprzetykać np salami lub prosciutto.

A mój pomysł się sprawdził. Goście ze smakiem zjedli tartę na kolację, ale chyba z jeszcze większą ochotą pałaszowali ją na śniadanie 😉 Smakuje świetnie również następnego i jeszcze kolejnego dnia.